Benim hatırladığım kadarıyla, babam ve annem sürekli tartışıyordu. O yıl, ben sadece 9 yaşındaydım. Akademinin tahsis ettiği evde yaşıyorduk, duvarlar nemliydi, kışın rüzgar pencereden içeri sızıyordu. Tartışmanın sonunda, babam kararlıydı, boşanmak istiyordu ve herkesin önünde "Çocuk senin, ben istemiyorum" dedi.
O an, bir babanın kendi çocuğunu bu kadar soğukkanlı bir şekilde terk edebileceğini ilk kez anladım.
O kış gecesini unutmuyorum. Tartışma sesi bir testere gibi, yavaş yavaş kulak zarımı kesiyor, ta ki "pat" diye bir ses gelene kadar, babam annemi dövdü. Annemin ağlama sesi titrek, be
View Original