Amerika iş piyasası, göz ardı edilmesi zor bir uyarı işareti verdi.

Geçen ay yalnızca 39,006 işçi önceden işten çıkarılma bildirimleri aldı - bu, 2020'deki kaostan bu yana gördüğümüz ikinci en yüksek rakam. Daha da endişe verici? Bu, sadece iki ayda şaşırtıcı bir şekilde %160'lık bir artışı temsil ediyor.

Bir saniye için o yörüngeyi düşünün. İşten çıkarmaların duyurularını, tarihsel olarak ciddi ekonomik sorunları işaret eden bir hızda hızlandığını izliyoruz. Son büyük durgunluktan önceki türden bir hız.

Bunlar sadece bir hükümet web sitesindeki soyut istatistikler değil. Her bir rakam, işten çıkarılan gerçek insanları, bütçelerini ayarlamaya çalışan aileleri ve önlerindeki zor zamanlar için hazırlanan şirketleri temsil ediyor. İşletmeler bu kadar agresif bir şekilde işçi çıkarmaya başladığında, genellikle gelecekteki projeksiyonlarında endişe verici bir şeyler gördükleri anlamına gelir.

Bunu özellikle dikkat çekici kılan, bozulmanın hızıdır. Sekiz hafta içinde %160'lık bir artış, sağlıklı ekonomik genişlemeler sırasında gerçekleşmez. Bu, kurumsal güven hızla buharlaştığında olur.

Pazar koşullarını takip eden herkes için—ister geleneksel hisse senetleri ister dijital varlıklar olsun—işgücü piyasasındaki zayıflık her şeyi etkiler. Azalan tüketici harcama gücü, artan riskten kaçınma, güvenli limana kaçış... alışılmış zincirleme etki devam eder.

Şu anda soru, iş gücü piyasasının zayıflayıp zayıflamadığı değil. Veriler bunun yanıtını zaten verdi. Asıl soru, bunun ne kadar daha gideceği ve sayılar döndürülemez hale geldiğinde politika yapıcıların ne kadar hızlı yanıt vereceği.