#我的Web3感恩瞬间

Geriye dönüp baktığımda, Web3’te en çok teşekkür etmek istediğim an, ne kadar para kazandığım değil, acemi olduğum zamanlarda başvurduğum o sakarca ama sıcak yardım anısıydı.

O zamanlar yeni yeni bu alana girmiştim ve çizdiğim ilk NFT’yi zincire eklemek istiyordum. Tamamen İngilizce olan Remix arayüzü ve Metamask pencereleri karşısında tamamen afallamıştım. Proje ekibinin Discord’unda, çekingen bir şekilde çeviri yazılımıyla yazdığım bir sorun mesajını ve kafa karıştırıcı hata kodu ekran görüntüsünü paylaştım.

Görmezden gelineceğimi ya da alay edileceğimi sanmıştım. Ama birkaç dakika sonra, hiç tanımadığım bir topluluk üyesi (ID’sinde bir “balina” emojisi vardı, hala hatırlıyorum) bana yanıt verdi. Soğuk bir rehber linki atmak yerine, en basit İngilizceyle, adım adım bana işlemleri “çizerek” anlattı:

“Mavi düğmeye tıkla, puzzle parçası gibi görünen...”
“Şimdi, kodu buraya, şu büyük beyaz kutuya yapıştır.”
“Gas konusunda endişelenme, ‘yavaş’a ayarla, sonuçta ilk seferin!”

Bu şekilde, neredeyse bir saat boyunca, küçük bir çocuğa yürümeyi öğretir gibi bana eşlik etti. Eserim sonunda OpenSea’de göründüğünde, heyecandan ellerim titriyordu. Hemen dönüp ona teşekkür ettim, o ise sadece şöyle dedi: “Welcome to the future. Pay it forward.” (Geleceğe hoş geldin. Bu yardımı başkasına da ilet.)

O anda hissettiğim sadece teknik bir başarı sevinci değil, çok güçlü bir topluluk aidiyeti duygusuydu. Web3 sadece soğuk kodlardan ve oynak grafiklerden ibaret değil; özünde, paylaşmaya ve yardımlaşmaya istekli bireylerden oluşan sıcak bir ağ var. O sabırlı yabancıya minnettarım; bana bu dünyanın geleceğinin sıcak olduğuna inandırdı.