Son zamanlarda Zincir Topluluk içinde giderek büyüyen bir tartışma var: Ethereum gerçekten geriliyor mu? Solana ile karşılaştırıldığında hala bir avantajı var mı?

Açıkçası, ikisine de yatırım yaptım. Ama bir acı gerçeği konuşmalıyız - Ethereum, bir zamanlar en nefret ettiği şekline dönüşüyor.

Öncelikle Ethereum'un mevcut durumundan bahsedelim.

Şu anda bu ekosisteme baktığınızda, neredeyse eski bir imparatorluğu andırıyor: Çeşitli Layer2'ler birer birer hüküm sürüyor, Arbitrum ve Optimism gibi "yerel lordlar" kazanırken, ana zincir ne durumda? Sadece cüzdan dolandırıcılığından az bir işlem ücreti alabiliyor. Daha da kötü olanı, kimlik konumlandırması - yavaş yavaş blockchain dünyasının IBM'ine dönüşmüş durumda, teknik alt yapı herkesin kullandığı bir şey, ama bunun için ödeme yapmaya istekli olanların sayısı giderek azalıyor.

Biraz zor bir konu var: Yüzeyde merkeziyetsizlikten bahsediliyor, ama gerçekte topluluk içinde bir tür yazılı olmayan "ortodoksluk" kuralı var. Hatta Wall Street'teki o kurumlar bile bunu biliyor, ETH'yi en güvenilir test ortamı olarak görüyorlar, hepsi bu.

Bir de Solana tarafına bakalım.

Tamamen farklı bir yaklaşım. Tek zincir mimarisi, bu kadar fazla iç tüketim yok; geliştirme hızı o kadar hızlı ki, neredeyse her hafta yeni bir hareket görebiliyorsunuz; geliştirici kültürü de basit ve sert - ürün ortaya çıkaran tek gerçek. Sanki verimliliği aşırı olan bir baskın timi gibi, verimlilik her şeyi eziyor.

Bu aslında sadece bir teknik yol seçimi meselesi değil.

Esasında iki farklı geleceğin karşılaşmasıdır: Zamanla test edilmiş ama giderek ağırlaşan eski yapıya mı güveniyorsunuz? Yoksa tam bir boğa ve ayı döngüsü testi geçmemiş, verimliliği tavan yapan yeni güçlere mi bahis yapıyorsunuz?

Eğer sadece bir varlıkta büyük yatırım yapma şansın olsaydı, temkinli ve sağlam adımlar atan reformistlere mi, yoksa cesur ve etkili devrimcilere mi yatırım yapardın?