Buzdolabının Arkasındaki Unutulmuş Ruh: Larry Ely Murillo-Moncada'nın Ürkütücü Sonu

Larry'i düşünmekten kendimi alamıyorum. Birisi nasıl olur da kaybolup on yıl sonra bir buzdolabının arkasında bulunur? Bu sadece kaybolmuş bir kişi hikayesi değil - bu beni rahatsız eden bir ihmal korku gösterisi.

Kasım 2009. Larry, Iowa'daki evinden çıplak ayakla fırtına gibi çıkar. Peki sonra? Hiçbir şey. On YIL boyunca tamamen radyo sessizliği, vücudu çalıştığı süpermarkette yavaşça çürüyene kadar. İroni beni hasta ediyor.

O gece ne oldu? Larry'nin o soğutucuların üzerine tırmandığını hayal ediyorum - belki duygusal bir kriz sırasında sığınak arıyordu, belki de tanıdık bir yerde bir mola veriyordu. Sonra düşüş. Tanrım, duvar ile buzdolabı arasındaki o 18 inç, mil gibi olabilirdi. Hiç kimse o uğuldayan soğutma ünitelerinin üzerinde onu duyamadı. Hiç kimse kontrol etmeye zahmet etmedi.

On yıl boyunca orada çürüdü, insanlar tam birkaç adım ötesinde market alışverişi yaparken. Annesi hep şüphelenmişti. "O asla No Frills'tan ayrılmadı," dedi. Bir annenin içgüdüsü, polis başka yerlerde ararken bir boşluğa haykırıyordu.

Dükkan kapandı. Üç yıl geçti. Sonra bazı yıkım işçileri insan kalıntılarına rastladı. DNA, açıkça ortada olanı doğruluyor: Larry binayı hiç terk etmedi.

Yetkililer buna "kaza" diyor - ne kadar da elverişli. Hiçbir soru yok iş yeri güvenlik protokolleri hakkında ya da bir çalışanın kaybolduğunda neden kimsenin tüm alanı aramayı düşünmediği hakkında. Kurumsal ihmal, bir ailenin on yıl boyunca acı çekmesine neden olurken serbest geçiş alıyor.

Bu hepimizden biri olabilirdi. Kimsenin güvenliğimizle ilgilenmediği kötü işlerde çalışmak. İşin gerektirdiği için tehlikeli alanlara girmek. Bir yarığa düşmek ve tamamen unutulmak.

Bu trajedi, hayatta birçok insanın başına gelenlerle paralellik gösteriyor - insanlar sistemin çatlaklarından kayboluyor. Dünyanın dönmeye devam ettiği sırada gözlerden kayboluyorlar. Hiç kimse, çok geç olana kadar fark etmiyor.

Beni en çok ne rahatsız ediyor? Larry'nin son anlarının düşüncesi. Sıkışmış. Yardım çağırıyor. Yavaş yavaş kimsenin gelmeyeceğini anlıyor. Müşterilerin birkaç adım ötede market alışverişi yaparken karanlıkta yavaş bir ölüm.

Larry'nin hikayesi sadece bir işyeri kazasıyla ilgili değil. Dünyanın bizimle birlikte ilerlemesi sırasında ne kadar kolay bir şekilde silinebilir, unutulabilir, kenarda yalnızca ölüme terk edilebiliriz.