Houdini: Kaçış Ustası

Harry Houdini. En büyük kaçış sanatçısı. Onun yetenekleri? Olağanüstü.

Onun "kepçe kaçışını" düşün - polis memurlarını onu kısıtlamaya zorlayarak, sonra birkaç saniye içinde kurtulması. Etkileyici! "Su zindanı kaçışı" neredeyse doğaüstü görünüyordu - baş aşağı asılı, sıkıca bağlı, suya batmış... ama yine de canlı çıktı. Her seferinde biraz şaşırtıcı. Onun "iğne ip geçirme" numarası da kalabalıkları şaşırttı. Önce iğneyi ve ipi ayrı ayrı yutuyordu, sonra mükemmel bir şekilde birleşmiş olarak çıkarıyordu. Sihir.

Mühürlü konteynerler de onu tutamadı. Süt kutuları. Ahşap sandıklar. Bira fıçılar. Hatta su altındaki bronz tabutlar! Teknik becerileri inanılmazdı. Dünyanın dört bir yanındaki insanların büyüsüne kapılmasına şaşmamak lazım.

Diğer kaçış sanatçıları Houdini'nin yolunu takip etti. David Blaine o çılgın dayanıklılık numaralarını yapıyor. Criss Angel illüzyonları kaçışlarla birleştiriyor. Dorothy Dietrich? Dişleriyle mermi yakalayan ilk kadın. Cesur. Dean Gunnarson, Robert Gallup ve Thomas Solomon da sınırları zorladı.

Hapisten kaçış hikayesi, onun en açıklayıcı eylemi olabilir. Kurgu basitti - normal kıyafetler içinde girecek, arama yapılmayacaktı.

Kalabalıklar toplandı. Beklediler. Houdini bir saat içinde özgürlük vaat etti.

Bir saat geçti. Hiçbir şey. İki saat. Hala hiçbir şey yok. Üç saat. Endişe arttı.

İçeride, Houdini mücadele ediyordu. Kemerinin içinde bir çelik tel gizlemişti - gizli silahı. Kelepçeler kolayca açıldı. Kapı ise farklıydı. Kımıldamıyordu. Bildiği hiçbir teknikle.

Tam yenilgi kaçınılmaz görünürken, müdür yanına geldi ve kapıyı açtı. Kilitli değildi. Sadece kapalıydı.

Ders? Tam olarak beklediği gibi değil. Houdini, kapının mutlaka kilitli olduğundan o kadar emindi ki - sonuçta burası bir hapishane - kapıyı sadece itmeyi hiç denemedi.

Zihnimizin var olmayan engeller yarattığı anlaşılıyor. Bazen bariz çözüm tam önümüzde dururken, biz işleri karmaşık hale getirmekle meşgulüz. Kırmakta zorlandığımız duvarlar, kendi varsayımlarımızdan yapılmış olabilir. Kendimize bunu neden yaptığımız tam olarak net değil, ama yapıyoruz.