Kriptopara dünyasında önemli bir an yaklaşırken, acil bir soru ortaya çıkıyor: Son dijital coin madenciliği yapıldığında ne olur?

Cevap, birçok kişinin düşündüğü kadar iyimser olmayabilir.

Çoğu kişi bu olayın gelecekte o kadar uzakta olduğunu varsayıyor ki, dikkate almaya değmez. Ancak, gerçek şu ki, önemli zorluklar beklenenden çok daha erken ortaya çıkacak.

Dijital paraların gelecekteki güvenlik modeline dalalım:

Şu anda, madencilerin ağı koruma konusunda teşvik edilmektedir. Tek bir bloğun madenciliği için enerji tüketimi oldukça yüksektir, yaklaşık 1.8 milyon kilovat-saat. kWh başına 0.05 $ olarak hesaplandığında, elektrik maliyeti tek başına blok başına yaklaşık 92.000 $'dır.

Madenciler neden devam ediyor? Çünkü teşvikler iyi bir şekilde hizalanmış.

Madenciler şu anda blok başına önemli bir ödül alıyor. İşlem ücretlerini hesaba kattığımızda, toplam gelirleri maliyetlerini önemli ölçüde aşarak karlılık ve ağ güvenliğini sağlıyor.

Ancak, ufukta kritik bir konu beliriyor.

Ödül yapısı zamanla azalacak şekilde programlanmıştır. On yıl içinde, ödül önemli ölçüde azalacaktır. Sonunda, sıfıra ulaşacak ve madencileri tamamen işlem ücretlerine bağımlı hale getirecek.

Bu değişim, uzun vadeli sürdürülebilirlik hakkında ciddi sorular gündeme getiriyor.

Bazıları artan talebin doğal olarak daha yüksek ücretlere yol açacağını savunuyor. Boğa piyasalarında, yüksek ağ aktivitesi dönemlerinde ve teknolojik yeniliklerde geçici ücret artışları gözlemledik. Ancak bunlar kısa ömürlü fenomenlerdir, sürdürülebilir eğilimler değildir.

Sınırlı blok alanı başka bir zorluk ortaya koyuyor. Sadece ücretli bir modelin çalışması için blokların sürekli olarak yüksek değerli işlemler içermesi gerekecek. Bu, sonsuza dek sürdürmek için önemli bir gereklilik.

Çoğu etkinliğin ikincil katmanlara taşınmasına yönelik öneriler ölçeklenebilirliğe yardımcı olabilir, ancak bu durum on-chain ücretlerini azaltabilir ve madenci teşviklerini daha da karmaşık hale getirebilir.

Ayrıca güvenlik bütçesiyle ilgili kritik bir sorun var. Ağın güvenliği, saldırıları aşırı maliyetli hale getirmeye dayanıyor. Madenci gelirleri düştüğünde, sistemin genel güvenliği de düşer.

Birkaç potansiyel çözüm tartışılmaktadır:

1. Küçük, sürekli bir blok ödülü uygulamak
2. Madencilerin zincir üstü arbitraj fırsatlarından kâr elde etmelerine izin vermek
3. Ağıyı küresel bir uzlaşma katmanı olarak konumlandırma

Bu tekliflerin her biri kendi ticaret dengeleri ve olası dezavantajları ile birlikte gelmektedir.

Rahatsız edici gerçek, kripto para ağlarının güvenliğinin kendiliğinden garanti edilmediğidir. Bu, öncelikle finansal olanlar gibi dışsal teşviklere bağlıdır. Bu teşvikler zayıflarsa, sistem teknik kusurlar nedeniyle değil, ekonomik faktörler nedeniyle savunmasız hale gelir.

Ana soru şimdi, sabit bir arzı olan bir sistemin güvenlik, merkeziyetsizlik veya para politikası konularında taviz vermeden uzun vadeli sürdürülebilirliği sağlayıp sağlayamayacağıdır.

Bu, kripto paralar için bir felaket anlamına gelmiyor. Sadece uzun vadeli sürdürülebilirliğin hala açık bir soru olduğunu gösteriyor. Bunu çözmek için şunlara ihtiyacımız var:

- Daha geniş bir kullanıcı tabanı
- Yüksek değerli kullanım senaryoları
- Önemli ücretler üreten sürekli talep

Bu unsurlar olmadan, güvenlik zamanla yavaş yavaş eriyebilir.

Mevcut blockchain ağları son derece güvenli olsa da, geleceği uyumlu teşviklerin korunmasına bağlıdır. Madenciler olmadan güvenlik yoktur. Güvenlik olmadan, tüm sistem tehlikeye atılır.

Kripto para dünyasında ekonominin ve teknolojinin bu karmaşık dengesi, alandaki uzmanları etkilemeye ve zorlamaya devam eden bir konudur.