Üç yıl önce, eşim sürekli olarak kripto para trade yaptığımı "kumar" olarak nitelendiriyordu, kayınpederimin evinde yemek masasında akrabalar yan gözle soruyordu: "Duydum ki Bitcoin ile uğraşıyorsun? O şeyler dolandırıcılık değil mi?" Ben sessizce yemek yerken, açıklamalarım zayıf kalıyordu. O zamanlar BTC 30.000 dolarda boğuşuyordu, ETH yeni 2000'i geçmişti, piyasa ayı havasıyla doluydu. Akrabalar bir yandan bana "düzenli bir işte çalışmayı" önerirken, bir yandan kendi çocuklarının kamu sektöründe iş bulup, evler ve arabalar aldığını gösteriyordu. Ben elimdeki küçülen pozisyonu sıkıca tutuyordum, hatta gerçek işlem ekran görüntülerini aile grubuna göndermeye cesaret edemiyordum.

Gerçek hesap kazancı ilk kez yedi haneli rakamı aştığında, hesabımın ekran görüntüsünü eşime yolladım: "Bak, işte senin üç yıldır 'kumar' dediğin şey." O, ekrana bir süre sessizce baktı, aniden gülmeye başladı: "Bu akşam yemek yapacağım, bana kripto para nasıl alınır öğret." Meğerse, hesap bakiyesi en iyi ikna aracıymış.
Geçen hafta kayınpederimin evine gittiğimde, akrabaların tutumu tamamen değişti:
Kuzenim ellerini ovuşturup sordu: "Kardeşim, ETH'ye şimdi girmek mümkün mü? Duydum ki 10 bin'e çıkabilir?"
Hatta en sert amca bile yanına geldi: "O şey... Bitcoin'i en güvenli şekilde nasıl saklayabilirim? Hangi cüzdanı kullanmalıyım?"
Borsa uygulamasını gülümseyerek açtım, canlı ders olarak kayıt, KYC, spot alım yaptım. Kayınpeder bir yudum içki alarak mırıldandı: "Bununla başarılı olacağını bilseydim, o zaman biraz yatırım yapmalıydım..."
Bir zamanlar alay konusu olan "ciddiyetsizlik" şimdi ailenin "en güvenilir ek işi" haline geldi. Ama biliyorum ki: Boğa piyasasında herkes kendini dahi sanıyor, sadece pozisyonunu kaybedenler saygıyı anlıyor. #加密市场反弹# #SOL价格预测# #GUSD双重收益# #LaunchpadXPL认购开启#