Piyasa kötü olduğunda, insanlar en hassas halde olur. Herkes zarar ediyor, duygular zaten zayıf, sadece kendilerinden daha kötü durumda olanlarla empati kurabiliyorlar; biri biraz “çok iyi gidiyor” derse, bu abartılarak büyütülür. Bu kişi hatalı olduğu için değil, pazarda “göz alıcı bir ışık” çıkmasına izin verilmediği için.

Bu tür zamanlarda en kolay görülen bir gerçek şudur: Kolektif acı içinde olduğunda, herhangi bir karşıt ses bir provokasyon olarak görülür, deneyim olarak değil.

Borsa ile ilgili olarak, değerlerin aslında tarafsız olması gerektiği. Araç araçtır, platform platformdur; önemli olan sözleşme gibi bir şeyin olup olmaması değil, temelinde kötü bir şey yapılıp yapılmadığıdır - yanıltma, gizli tuzaklar veya haksız kazanç var mı.

Gerçekten olgun bir sektör, insanları korumak için "riskleri yasaklamak" yerine, insanları korumak için şeffaflık ve adalet ile çalışır.
Platform tarafsız kalmalı, kullanıcılar ise kendi yargılarını oluşturmalıdır; işte sağlıklı bir piyasanın olması gereken şekil budur.

Pazar kötü olduğunda, duygular gerçekten mantıktan daha gürültülü, ama buna karşılık, hangi seslerin gerçek olduğunu ve hangilerinin sadece duygusal taşkınlık olduğunu daha kolay görebiliyoruz.