Eğer bir ülke silah tüccarları tarafından kontrol ediliyorsa, o ülke sürekli savaş halindedir. Eğer bankalar tarafından kontrol ediliyorsa, halk sürekli borç içinde olacaktır. Eğer ilaç şirketleri tarafından kontrol ediliyorsa, halk mutlaka sürekli hastalıklarla boğuşacaktır. Bu bir komplo teorisi değil, çıkarların yönlendirdiği doğal bir sonuçtur. Savaş para kazandırır, borç para kazandırır, hastalık da para kazandırır; seni zayıf düşürmek de bir para kazanma işidir. Bu yüzden kendine sor, çaresiz hissettiğinde, kim kazanıyor? Net düşünemeyecek kadar yorgun hissettiğinde, sorgulamaktan korkacak kadar kaygılı olduğunda, çok fazla ilaç alıp direncini kaybettiğinde, kim kazanıyor? Senin acıların üzerinden kazanç elde eden o şirketler, sana yiyecek, haber, reklam, eğlence vb. sunanlar değil mi? Bu bir sol sağ meselesi değil, bu kontrol ile ilgili, dikkat dağıtma, bilinçleri uyuşturma ve sessizce itaat etme meselesidir. Peki, kime inanmalısın? Gerçeklerden yola çıkmalısın, eylemlere inanmalısın, reklamlara değil. Sonuçlara inanmalısın, görüşlere değil. Seni daha güçlü, daha keskin, daha net, daha sağlıklı, daha mutlu yapan şeylere inanmalısın. Çünkü şu anda birçok şey, seni kurtarmak için değil, sana bir şeyler satmak için kurulmuştur.