DEX İşlem Operatörü Tasarımı Tartışması: Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Çatışması

Merkeziyetsiz borsa (DEX) geliştirirken, temel çalışma işlem operatörlerinin tasarımıdır. Bu operatörler, faiz oranı operatörlerinin tasarımına benzer şekilde, lineer veya lineer olmayan olabilir. Ancak, bu ayrım birçok kişi için kolay anlaşılır değildir.

Lineer ticaret operatörü, denge fiyat teorisine dayanmaktadır ve esasen varlık portföyünün basit bir lineer dönüşümüdür. Arbitrajın olmadığını varsayarsak, makul bir finansal ticaretin lineer olması gerekir. Eğer doğrusal olmayan sonuçlar ortaya çıkarsa, bu, fiyatlandırılamayan veya arbitraj fırsatları olan bir varlık portföyü anlamına gelebilir. Bu nedenle, oracle kullanan ticaret modeli esasen lineer operatörler kullanmalıdır, aksi takdirde arbitrajdan kolayca etkilenebilir. Başka bir açıdan bakıldığında, tam bir piyasa ve etkili fiyatlandırma koşullarında yalnızca lineer ticaret operatörleri arbitrajsızlık sağlayabilir.

Ancak, lineer operatörlerin de sınırlamaları vardır. Bu, tüm fon havuzlarının eşit olduğu ve bu operatörün tokenleştirilemeyeceği anlamına gelir, çünkü kopyalandığında tamamen aynı olurlar. Bu, zincir üzerinde değer yakalamayı zorlaştırır. Her zincir üzerindeki varlık, belirli bir denge fiyatını kabul ettiğinde, herhangi bir sözleşmede işlem gerçekleştirmek eşdeğerdir ve belirli bir sözleşme belirtmeye gerek yoktur.

Buna karşılık, doğrusal olmayan ticaret operatörleri, fiyatlandırma, ticaret ve değer çökelmesi ( tokenizasyonu ) olmak üzere üç hedefi aynı anda gerçekleştirmeye çalışır. Değer çökelmesini sağlamak için ölçekle ilgili kendi kendini güçlendiren özelliklerle tasarlanabilir. Ancak bu bazı sorunları da beraberinde getirir:

1. Pazar yavaş yavaş olgunlaştığında, doğrusal operatörleri en küçük ticaret ölçeğinde uyarlamak için esasen doğrusal olmayan operatörler kullanılır.

2. Pazar eksik olduğunda, doğrusal olmayan operatörlerin tasarım maliyeti ve verimliliği yeterli mi?

3. Eğrisel değer girişi kim tarafından sağlanacak? Bu değer girişi, lineer operatörlerin rekabeti altında yavaş yavaş kaybolacak mı?

Birçok AMM, sabit çarpan ticaret modeli ( gibi XY=K) benimser; bu, tipik bir ölçekle ilgili doğrusal olmayan operatördür. Sadece piyasa yapıcı fon havuzu yeterince büyük olduğunda, yerel olarak doğrusal ticareti simüle edebiliriz. Eğer AMM'nin ticaret nesnesi tam bir piyasa ise, temel anlamı ölçek etkisinin sonrasında elde edilen etkinliktir.

Ancak, fiyatlandırma yetkisini tamamen zincire koymaya çalışmak bir yanlış anlama olabilir. Tam bir piyasa için merkezi borsa, fiyatlandırma ve ticaret açısından belirgin bir avantaja sahiptir. Zincirdeki her işlem esasen bir açık artırmanın ürünüdür ve fiyatlandırma ticaret hizmetlerine olan talep ile büyük bir fark vardır. Hatta olağan merkezi borsalar bile hesaplama, depolama ve iletişim konusunda son derece yüksek talepler öne sürerken, zincirdeki ayrıklık ve açık artırma özelliklerinden bahsetmeye bile gerek yok.

Tamamlanmamış pazarlar ( için, örneğin kuyruk varlıkları veya yeni projeler ), temel ihtiyaç hızlı ve düşük maliyetle fiyat oluşturmak ve büyük miktarda işlemi tamamlamaktır. Kısıtlama koşulları esasen iki maliyetle ilgilidir: Hızlı fiyat oluşturma maliyeti ve büyük ölçekli işlemleri tamamlama maliyeti. Buradaki maliyet, işlem operatörünün iç maliyetini ifade eder, pazarlama veya trafik maliyetlerini değil.

Ayrıca, doğrusal olmayan operatör aynı anda fiyatlandırma ve ticaretle ilgilenirken, ( fiyat operatörünü ) doğrusal ticaret modeline kabul etme rekabetiyle de karşılaşmak zorundadır. Bu rekabet altında, oracle altındaki ticaret operatörleri, ticaret verimliliği açısından doğrusal operatörleri çok geride bırakmaktadır. Kalan karşılaştırılabilir avantaj fiyatlandırma maliyeti ve verimlilik, ancak sezgisel olarak doğrusal operatörlerin de avantajlı bir konumda olduğunu söyleyebiliriz.

Non-lineer ticaret operatörlerinin bir diğer anahtar sorunu değer girdisidir. Tam piyasada, denge fiyatı dalgalanırken non-lineer operatörlerin arbitraj kayıplarını telafi etmek için çok sayıda küçük işlem gereklidir. Bu koşul oldukça katıdır, çünkü küçük talep genellikle zincir üzerindeki marjinal maliyetlerin artması nedeniyle ortadan kalkar. Son derece tamamlanmamış bir piyasada, fiyat kaymalarına aldırmayan çok sayıda tüccar olmasına rağmen, herhangi bir non-lineer operatör bu talebi karşılayabilir; önemli olan mümkün olduğunca çok sayıda işlemi gerçekleştirmektir ki bu da sınırlı bir model haline gelir.

Sonuç olarak, işlem operatörlerinin doğrusal olmaması her zaman değerli bir yön olmayabilir. Zincirde merkeziyetsiz değerin çözümlendiği protokollerde, doğrusal olmayan işlem operatörleri peşinde koşmamız gereken bir hedef olmayabilir.

Dikkate değer bir nokta, faiz oranı operatörünün özel bir ticaret operatörü olarak, faiz oranı arbitrajının zorluğu nedeniyle ( yeterli bir vade yapısı ticaret piyasasının olmaması ), şu anda zincir üzerinde doğrusal olmayan operatörler kullanarak faiz oranı fiyatlamanın hala bir değer taşıdığıdır. Ancak bu daha çok bir geçici çözüm olup, özünde bir yenilik değildir.

Doğrusal olmayan ticaret operatörlerinin de geliştirilmesi gereken alanlar var, örneğin, geçmiş işlem bilgilerindeki değerli bileşenleri kullanarak ( aracıyla tekrarlayıcı bilgilerin eklenmesi, arbitraj riskini azaltabilir. Şu anda piyasada bu konuda çok az araştırma yapılmasına rağmen, bazı kişiler tekrarlayıcı operatörler ile doğrusal olmayan ticaret operatörlerinin birleştirilerek DEX'in kalıcı kayıplarını azaltma gibi sorunları çözebileceğini fark etmiştir.

Gelecekteki zorluk, her bir operatörün arkasındaki temel riskleri derinlemesine analiz etmek ve işlem hedeflerini net bir şekilde modellemektir. Bu, tüm finansal hizmetlerin operatör teorisi altında birleştirilmesini, daha fazla etkili matematiksel denklem elde edilmesini gerektirir, böylece ürün tasarımı daha etkili ve eksiksiz hale gelir ve zincir üzerindeki finansal dünyanın gelişimini teşvik eder.