Tetikleyici Operatör: Akıllı Sözleşmelerdeki Ana Mekanizma

Tetkik operatörü, akıllı sözleşmelerde önemli bir mekanizmadır. Sözleşmenin içindeki mantık belirli koşulları karşıladığında, durum değişikliğini tetiklemek için dışsal bir işlemin yapılması gerekir. Bu, Satoshi Nakamoto'nun yapısı altında akıllı sözleşmelerin doğasından kaynaklanmaktadır: Her işlem, küresel bir ihale gibidir. Tetiklemeyi otomatikleştirmeye çalışan birçok tasarım, genellikle bu oyun teorisi sorununu göz ardı eder ve bu durum saldırı veya arbitraj riskiyle sonuçlanabilir.

Tetikleyici operatör esasen GAS tüketimi, bilgi taşıma maliyeti ve durum değişikliği kazançları temelinde bir tür doğrusal olmayan değişimdir. Doğrusal olmayan özellikleri nedeniyle, belirli boyutlarda kendini güçlendiren bir mekanizma oluşturup değer biriktirmenin mümkün olup olmadığını tartışabiliriz.

Tetikleyici operatörler genellikle üç ana özelliğe sahiptir:

1. Hak içerip içermediği: Tetikleme nesnesinin kısıtlı olup olmadığı, örneğin borç verme işlemlerinde geri ödemenin sadece borçlu tarafından tetiklenmesi, ancak tasfiyenin herkes tarafından tetiklenebilmesidir.

2. Bilgi taşıma: Tetikleme sırasında sözleşmeye bilgi veya varlık iletmek gerekip gerekmediği. Bu, bilgi veya varlık taşımak ek riskler içerebileceğinden, tetikleme maliyetini etkileyebilir.

3. Zaman ilişkisi: Tetikleyicinin geçerliliği zamanla ilgili mi. Zaman faktörü tetikleme stratejisini etkileyebilir.

DeFi tasarımında, tetikleyici operatörler genellikle oyunun üçüncü taraf davranışı olarak tanımlanır ve esas olarak likidasyon için kullanılır. Bu, teşvik tasarımı sorununu gündeme getirir. Farklı senaryolarda, özellikle bilgi maliyetleri ve zaman etkileri açısından, farklı teşvik mekanizmaları olacaktır.

Tamamen bilgi maliyetine dayalı tetikleme, madencilerin nihai yararlanıcıları haline gelmesine neden olabilir. Zaman etkisinin tetiklenmesinin getirilmesi, çoğu değerin gerçek tetikleyiciye ait olacağı şekilde Hollanda usulü bir ihale yapısı olarak tasarlanabilir. Ancak bu, zamanın hızı ve katılım isteğinin farklılıklarını da beraberinde getirir.

Teminatın dışında, tetikleyici operatörlerin otomatik hedging konusunda da önemli uygulamaları vardır; bu alan henüz yeterince keşfedilmemiştir. Ayrıca, bilgi yaratma veya aktif katkıda bulunma işlevini yerine getiren tetikleyici operatörler de önemli bir uygulama yönüdür. Zamanla, tetikleyici operatörler, doğası gereği doğrusal olmayan ve geniş kapsamlı oldukları için, zincir üzerinde değer yakalama işlevini gören ilk operatör olabilir.

Bir anahtar soru şudur: Tetkik operatörleri bağımsız olarak bir oyun sistemi oluşturabilir mi? Her tetkik operatörü belirli bir senaryoya bağlı olduğundan, tek tip bir teşvik sistemi altında çalışması zordur. Bu, Ethereum'un her talimat için GAS tüketimini belirlemesinden farklıdır; çünkü o, önce temel talimatları standart hale getirir, ardından sözleşme yapısını tersine seçer.

Bir tetikleyici operatörü bağımsız bir oyun sistemine dönüştürmek için, tüm ilgili sözleşmelerin aynı standartta tetikleme modeli tasarımına uyması gerekir ve bu da girdi ve çıktı değerlerinin tutarlılığını sağlamalıdır. Bu, zorlu ama araştırmaya değer bir yön: tetikleyicinin akıllı sözleşmelerin geliştirilmesinin başlangıç noktası olarak alınıp alınmaması gerektiği.

Genel olarak, tetikleyici operatörlerin doğrusal olmayan yapısı büyük sözleşmelerle birleştirilebilir ve ekonomik değer taşıyan kendini artıran işbirliği olmayan oyunlar oluşturulabilir. Ancak, tam bir oyun sisteminin tasarımını bağımsız olarak tamamlamak ve değer biriktirmek zordur. Bu açıdan bakıldığında, bazı mevcut ürünlerin mantıksal olarak sorunları olabilir ve iç piyango sistemlerine dönüşebilir. Gelecekte, tetikleyici operatörlerin uygulamaları ve araştırmaları için hala büyük bir gelişim alanı bulunmaktadır.