Şifreleme Varlık Hırsızlığı Davası Hukuki Nitelendirme Farklılıklarını Ortaya Çıkarıyor

Son zamanlarda, milyonlarca şifreleme varlığını içeren bir hırsızlık olayı geniş çapta ilgi uyandırdı. Bu olay, şifreleme alanındaki güvenlik risklerini ortaya çıkarmakla kalmadı, aynı zamanda mevcut adalet sisteminin şifreleme varlıklarıyla ilgili suçları ele alırken karşılaştığı zorlukları da vurguladı.

Olay, 2023 Mayıs'ında, Şanghay'da yaşayan bir kişi olan Ou, cüzdanında sakladığı değeri milyonlarca olan şifreleme varlıklarının aniden kaybolduğunu fark etmesiyle başladı. Araştırma sonucunda, Ou'nun cüzdanında otomatik olarak özel anahtarı elde edebilen bir arka kapı programı bulundu. Teknik analiz ve platformun yardımıyla, Ou, suçlu şüphelilerine ilişkin bilgileri başarıyla kamu güvenliği yetkililerine sağladı.

Sonraki soruşturmalar, olayla ilgili üç şüphelinin Liu, Zhang1 ve Dong2'nin bu cüzdan platformunun ön uç geliştirme mühendisleri olduğunu ortaya koydu. Görevlerini kötüye kullanarak, cüzdan programına arka kapı yerleştirdiler ve yasadışı bir şekilde birçok kullanıcının özel anahtarlarını ve kurtarma kelimeleri verilerini elde ettiler. Ancak, gerçekten Ou'nun varlıklarını alıp götüren başka birisiydi.

Yapılan daha ileri araştırmalar, başka bir eski çalışan olan Zhang 2'nin 2021 yılında istemci koduna benzer bir arka kapı programı yerleştirdiğini ortaya koydu. İşte Zhang 2, 2023'te yasadışı olarak elde ettiği verileri kullanarak Ou'nun şifreleme varlıklarını kendi cüzdanına aktardı.

Sonunda, Şanghay Xuhui Bölge Halk Mahkemesi, bilgisayar bilgi sisteminin verilerini yasadışı olarak elde etme suçundan dört sanığı üç yıl hapis cezasına ve para cezasına çarptırdı. Ancak, bu karar hukuki çevrelerde tartışmalara neden oldu.

Son yıllarda, ülkemizdeki yargı organları şifreleme varlıklarının niteliği konusunda farklı görüşler bulunmaktadır. Bazı görüşler, şifreleme varlıklarının geleneksel anlamda "mülk" olarak kabul edilmemesi gerektiğini, aksine bir veri türü olarak değerlendirilmesi gerektiğini ileri sürmektedir. Diğer bir görüş ise, şifreleme varlıklarının veri biçiminde olmasına rağmen, mülkün temel özelliklerine ve değerine sahip olduğunu, bu nedenle mülkiyet suçlarının koruma kapsamına alınması gerektiğini savunmaktadır.

Dikkate değer olan, giderek daha fazla kararın şifreleme varlıklarının mülkiyet niteliğini tanımaya başlamasıdır. Örneğin, Halk Mahkemesi Örnek Davalar Kütüphanesi'ne dahil edilen bir dolandırıcılık davası, sanal para birimlerinin ceza hukuku açısından mülkiyet niteliğine sahip olduğunu ve mülkiyet suçlarının konusu olabileceğini açıkça belirtmektedir.

Bu davada, sanığın bilgisayar bilgi sisteminin verilerini yasadışı olarak elde etme suçundan mahkum edilmesinin, suç davranışının doğasını tam olarak yansıtamayabileceği düşünülmektedir. Sanığın görevini kötüye kullanarak kullanıcı varlıklarını çalma davranışının özellikleri göz önüne alındığında, görev suistimali suçundan mahkumiyetin daha uygun olabileceği görüşü vardır. Görev suistimali suçu, yalnızca kurumun mülkiyetindeki malları değil, aynı zamanda kurumun emanet olarak sakladığı başkalarına ait malları da kapsamaktadır.

Bu dava, şifreleme varlıkları alanında yasal uygulamanın karmaşıklığını yansıtmaktadır. Blok zinciri teknolojisi ve şifreleme piyasanın hızlı gelişimi ile birlikte, hukuk sistemi güncellenmeli ve yargı pratiğine daha net, birleştirici bir rehberlik sağlamalıdır. Gelecekte, şifreleme varlıklarının hukuki niteliğini doğru bir şekilde tanımlamak, yasama ve yargı organlarının karşılaştığı önemli bir konu olacaktır.