Eminim, sürekli aynı eski kavramları tekrar etmek? Bu güvenli oynamak anlamına geliyor. Bu konuda bir tartışma yok.

Ama insanların kaçırdığı şey şu: istediğimiz zaman zamansız başyapıtlara özgürce dalabilmemiz sistemde bir hata değil. Aslında bu, modern kültürün en büyük kazanımlarından biri.

Bunu düşün. Önceki nesiller? Sınırlı erişimleri vardı. Şimdi insan başarısının bu inanılmaz kütüphanesine parmaklarımızın ucunda sahibiz. Eski, geçersiz anlamına gelmez. Klasik eserler hâlâ bize öğretir, hâlâ ilham verir, hâlâ düşünme şeklimizi sorgulatır.

Sorun, bu başyapıtların tadını çıkarmamız değil. Sorun, sadece geri dönüşüm yapıp o temelin üstüne yeni bir şey inşa etmediğimizde ortaya çıkıyor. Daha öncekilere saygı duymak ile ileriye doğru adım atmaktan korkmak arasında bir fark var.

Her ikisine de ihtiyacımız var. Taze bakış açıları VE zamansız bilgelik. Kültürün gerçekten nasıl evrildiği budur.